
Przegląd funkcji dostępności w iOS. Część 4: Podsumowanie
- Przejdź do artykułów z tagiem blind
- Przejdź do artykułów z tagiem dostępność
- Przejdź do artykułów z tagiem dostępność cyfrowa
- Przejdź do artykułów z tagiem niepełnosprawni
- Przejdź do artykułów z tagiem niewidomi
- Przejdź do artykułów z tagiem okiemniewidomego
Treść artykułu
Opis funkcji dostępności czas już podsumować, więc dzisiaj chciałabym spojrzeć na nie z lotu ptaka. Skoro jest ich tak wiele, możecie zastanawiać się po pierwsze, jak szybko je włączyć lub wyłączyć w razie potrzeby. I, po drugie, jakich API użyć, żeby skutecznie je zaimplementować.
Gdybyście potrzebowali wrócić do wcześniejszych części cyklu, to przypominam, że w poprzednim artykule skupiłam się na funkcjach dostępności związanych ze słyszeniem. We wcześniejszych zaś możecie poczytać o udogodnieniach związanych ze wzrokiem oraz ruchem i motoryką.
Działanie technologii w skrócie
Dalsze części niektórym z Was mogą wydać się ciut techniczne, więc wyjaśniam: API w tym kontekście oznacza, że technologie asystujące wysyłają systemowi wiele zapytań dotyczących każdego elementu ekranu. Proces pokrótce wygląda tak:
- gdy ekran jest po raz pierwszy rysowany, technologia asystująca, na przykład czytnik ekranu “pyta” o liczbę elementów, które się na nim znajdują. Jeśli jakieś są połączone w grupy, to dostaje też informację na temat każdej z nich.
- Następnie padają zapytania o rolę komponentów, etykietę, miejsce na ekranie czy podpowiedź.
- Gdy stan jakiegoś elementu się zmieni, na przykład ekran został przerysowany i trzeba odświeżyć listę elementów, technologia asystująca także musi zostać powiadomiona.
- Gdy status elementu na ekranie się zmieni, czytnik ekranu lub inna technologia asystująca musi “wiedzieć”, jak ma odpowiedzieć/ogłosić zmianę.
Ogólne ustawienia funkcji dostępności
Ostatnia sekcja ustawień funkcji dostępności o nazwie „Ogólne” (na samym dole, gdy wejdziecie w Ustawienia –> Dostępność) pozwala na skonfigurowanie trzech obszarów:
- Dostęp nadzorowany wspiera osoby, którym trudno jest się skoncentrować. Pozwala on utrudnić opuszczenie aplikacji lub przemieszczać się dowolnie po jej obszarach lub uniemożliwia przełączanie się pomiędzy różnymi aplikacjami. Funkcja ta przydaje się nie tylko osobom, którym trudność sprawia trzymanie się jednego zadania. Wspiera także rodziców, by ich mała pociecha nie szperała wszędzie w telefonie i przypadkiem nie narobiła zamieszania. Pozwala także ograniczyć czas grania dziecka w tę najfajniejszą na świecie grę, od której absolutnie nie może się oderwać.
- Można także ustawić, jaka funkcja dostępności ma się włączać po trzykrotnym naciśnięciu przycisku „początek”.
- Można także dostosować funkcje dostępności do konkretnej aplikacji. Na przykład w niektórych grach VoiceOver może się automatycznie wyłączać, w innych zaś domyślnie będzie używał określonego języka do ogłaszania zawartości ekranu.
Jak sprawić, żeby dostępność działała w Twojej aplikacji – część dla programistów
Jest kilka obszarów, na które warto zwrócić uwagę.
- Przede wszystkim warto jest wiedzieć, jakie funkcje wybrał użytkownik i jak zmieniają się w czasie, aby odpowiednio dostosować wygląd i działanie aplikacji. iOS wysyła powiadomienia o każdej zmianie, więc można je obserwować i odpowiednio reagować na aktualny stan. A więc na przykład gdy użytkownik ma ustawioną opcję redukcji ruchu, można zrezygnować z długich animacji, skaczących ikonek, czy skomplikowanych przejść pomiędzy ekranami aplikacji. W grach można też zmniejszyć efekty potrząsania kamerą.
- Jeśli tworzysz niestandardowe kontrolki lub rysujesz je inaczej niż zwykle, bo to lepiej pasuje do aplikacji, pamiętaj o dodaniu odpowiednich cech, jak rola, etykieta, podpowiedź, czy akcja (lub lista akcji), którą zaprojektowany element ma wykonywać. Użytkownicy posługujący się technologiami asystującymi (VoiceOver, przełączniki) będą wówczas wiedzieli, w jaki sposób mogą skorzystać z danego elementu interfejsu.
- Użycie dynamicznych czcionek i stylów wspiera osoby, które potrzebują zmienić ustawienia wielkości tekstu lub jego pogrubienia. Dynamicznie dopasowujące się obszary interfejsu są więc mile widziane. Pamiętaj też, że zbyt małe lub zbyt blisko rozmieszczone kontrolki nawet w pełni sprawnym użytkownikom utrudniają posługiwanie się Twoim produktem. Osoby z ograniczoną motoryką też docenią szerzej rozmieszczone elementy.
- Audiodeskrypcja i napisy dla niesłyszących można dostarczyć w gotowych mediach lub stworzyć na bieżąco przy pomocy AVFoundation. W ten sposób można nie tylko dodać alternatywne elementy w postaci ścieżek audio zawierających audiodeskrypcję (czyli krótki opis tego, co dzieje się na ekranie w danej scenie filmu lub gry), ale także różne warianty napisów, w tym dla niesłyszących (opis innych dźwięków ważnych w kontekście danej sceny filmu lub gry, na przykład odgłos wystrzału z pistoletu lub zbliżających się kroków z lewej strony).
- Warto zastanowić się, w jaki sposób dostosować kolory oraz ikony w aplikacji, aby dobrze wyglądały przy ustawieniu ponadstandardowego kontrastu lub odwrócenia kolorów. W Niektórych przypadkach może warto też pokusić się o dostarczenie alternatywnej wersji grafiki lub odpowiednie oznaczenie obrazków, jako niepodlegających odwróceniu kolorów. W najnowszych wersjach systemu iOS użytkownik może również oczekiwać, że otrzyma alternatywny fragment ścieżki wideo lub informację o efektach takich jak burza lub stroboskop, więc warto wziąć to pod uwagę przy dostarczaniu rozrywki. Oczywiście możesz zdać się na system, że zrobi to za Ciebie, ale ostatecznie nie zawsze zautomatyzowane procesy są najkorzystniejsze.
- Dostosowanie standardowych kontrolek do kontekstu aplikacji także czyni ją bardziej dostępną. Pamiętajmy też, że dobrze stworzona etykieta (accessibilityLabel) jest ważna nie tylko dla osób korzystających z czytnika ekranu, ale także dla sterowania głosowego czy sterowania przełącznikami. Etykieta powinna więc z jednej strony nakreślać kontekst, z drugiej zaś być możliwie jak najkrótsza.
- Aby uprościć sobie nawigowanie w aplikacji, użytkownicy mogą korzystać z list pokrewnych elementów, jak nagłówki, łącza, przyciski, pola formularzy itp. Tym bardziej więc kontekst jest ważny. To samo pokrętło, które dostarcza owe listy, można wykorzystać do własnych celów i dodawać do niego listy czynności tak dla całej aplikacji, jak i dla konkretnego elementu. Docenią to nie tylko użytkownicy nawigujący po ekranach aplikacji przy pomocy VoiceOver, ale także ci posługujący się do sterowania przełącznikami. W tym ostatnim przypadku warto także dodać czynności, które wymagają skomplikowanych gestów przy pomocy accessibilityAction. Nie dla wszystkich przeciągnięcie i upuszczenie elementu jest tak proste, jak się wydaje.
- Grupowanie elementów lub pomijanie ozdobnych grafik w hierarchii nawigacji pomoże nie tylko osobom posługującym się czytnikiem ekranu. Użytkownicy z ograniczeniami motorycznymi także na tym skorzystają, ponieważ będą musieli wykonać znacznie mniej gestów, aby wykonać daną rzecz. Warto także pamiętać, aby ważne kontrolki, jak na przykład przyciski, umieszczać nieco niżej, aby zniwelować trudności osób z ograniczeniami motorycznymi w dostaniu się do nich.
Niniejsza lista nie wyczerpuje w żaden sposób dostępnych rozwiązań. Szkicuje jedynie najważniejsze zagadnienia, o których warto pamiętać tworząc aplikacje mobilne na iOS. Z resztą na temat niektórych zagadnień, jak na przykład ogłaszanie błędów, nadal toczą się dość szeroko zakrojone dyskusje.
Użyteczne narzędzia
Aby choć w części zrozumieć różne perspektywy użytkowników, możesz spróbować poeksperymentować z takimi prostymi zabiegami:
- Przełączyć wyświetlacz telefonu w różne tryby: mono, inwersji kolorów, zwiększonego kontrastu, dużego powiększenia czcionek lub pogrubienia. W ten sposób sprawdzisz, jak Twój interfejs adaptuje się do zmian.
- Sprawdź poziomy kontrastu kolorów. W sieci natrafisz na szereg stron, które wspierają podobne testy. Entuzjastom rozwiązań natywnych polecam zaś apkę Adaptivity-A, która jest dostępna dla MacOS.
- Spróbuj skonfigurować sobie na przykład numeryczną klawiaturę Bluetooth jako przełącznik i sprawdź, jak to działa.
- Włącz VoiceOver, włącz kurtynę, aby nie widzieć ekranu i sprawdź, ile zrozumiesz z aplikacji (to wbrew pozorom nie jest takie proste dla niewprawionych użytkowników).
- XCode ma narzędzie o nazwie Accessibility Inspector, daje to możliwość sprawdzenia, jakie informacje o Twojej aplikacji są dostępne dla technologii asystujących.
- Wreszcie najważniejsze: przetestuj swoją aplikację z różnymi grupami użytkowników i posłuchaj ich opinii. Niesamowicie wiele Cię to nauczy.
Na zakończenie
Mini seria o funkcjach dostępności w systemie iOS właśnie dobiega końca. Mam nadzieję, że znaleźliście wśród tych kilku artykułów kilka przydatnych informacji, które pomogą Wam tworzyć bardziej przyjazne, inkluzywne doświadczenia dla jak największej grupy odbiorców. To jednak nie koniec i od poniedziałku kontynuujemy dostępne projektowanie mobilne biorąc na tapet następne zagadnienia.

Barbara Filipowska
Audytor dostępności
Polecane artykuły
-
21.07.2023Akademia WCAG
WCAG 2.1. – kryterium 1.4.9 – Obrazy tekstu (bez wyjątków) (poziom AAA)
Przychodzimy do Was z kolejnym kryterium WCAG. Dziś ponownie porozmawiamy o obrazach tekstu, ale tym razem bez wyjątków. To kryterium…
-
18.12.2023Dostępność cyfrowa
Dynamiczne fonty czy nie? O wielkości tekstu w systemie iOS
System iOS pozwala użytkownikowi zmieniać ustawienia związane z wielkością i grubością tekstu. Obok trybu ciemnego, zmian kontrastu lub odwrócenia kolorów,…
-
17.05.2024Akademia WCAG
WCAG 2.1 – Kryterium 3.1.5 – Poziom umiejętności czytania (Poziom AAA)
Dzisiaj przychodzimy do Was z kolejną dawką wiedzy z serii Akademia WCAG. Ponownie wracamy do treści strony w kontekście trudności…